Wat een heerlijk weekend was het in Blankenberge. Laten we het er op houden dat het een basketbal college is geweest, want les hebben we gehad.
De heenreis verliep prima, al hadden de eerste auto’s nog wat last van de files. Het verdelen van de kamers ging prima en de herberg was dik voor elkaar.
Niet al te laat naar bed de eerste avond was het devies, maar daar wist iedereen op geheel eigen wijze een interpretatie aan te geven. Niet geheel verrassend dus dat we de zaterdagochtend, laten we zeggen, wat moeilijk op gang kwamen. De eerste wedstrijd tegen de thuisspelende jongens uit Blankenberge ging dat ook behoorlijk dik verloren. Gelukkig niet alleen doordat Leiderdorp nog wat liep te slaapwandelen, maar ook omdat het niveau in België meteen duidelijk werd gemaakt: hoog.
[img]/img/nieuws/Blankenberge.png[/img]
De tweede wedstrijd mochten we aantreden tegen een team uit Luxemburg. Echt genieten werd dat niet, want er bleken 4 jongens uit het nationale team in te zitten (en al is Luxemburg klein, basketballen kunnen ze en in lengte ach, Jelle kon ook eens omhoog kijken om een tegenstander in de ogen te kunnen zien). Bijkomend probleem was toch echt ook dat Luxemburg ons als kanonnenvoer bleef zien en de teller voor hen pas stopte bij 122 punten (en wij wat minder).
Later op de dag mochten we tegen het import Amerikaans team uit Stuttgart spelen. Zij hadden ons al zien spelen uiteraard en kwamen vol angst en beven het veld op. Sympathiek als ze waren werd veelvuldig het B-team opgesteld, zodat veel bankspelers uit Stuttgart aan de speelminuten konden komen. Mede daardoor konden we de Amerikaanse score onder de 100 houden (98), een hele prestatie.
Na de derde wedstrijd zijn we heerlijk naar de kust getrokken voor een duik in zee en een ijsje. Nog even bijkomen bij de herberg en eten (erg slecht helaas) met het meidenteam. Na het eten een fenomenaal ballengevecht in de U8 ballenbak (uiteraard de jongens tegen de meisjes, uitslag onbeslist) en nog even slootjespringen bij de herberg van de dames (en heel vreemd, alleen Len een nat pak).
Na iets (lees ook echt iets) meer slaap, konden we de zondag proberen nog wat mooie wedstrijden te spelen. De eerste wedstrijd (laatste uit de poule) tegen een tweede team uit België. En zie, dat ging al iets beter. Nog altijd een verliespartij, maar enigszins dragelijk (niet eens 50 punten verschil!). Wel begon de vermoeidheid wat toe te slaan, dus een traan links en rechts en iets minder enthousiasme om maar weer als sparringpartner op te treden moesten we ook wel noteren.
Helaas ging ook de laatste pot (om plek 9/10), tegen een meidenteam, verloren. Dat was wel de wedstrijd met de meeste kansen en verloren we met een handvol punten verschil. Moegestreden werd de douche gezocht en de terugreis in gang gezet.
In de finale behaalde het team uit Stuttgart de winst. Volledig terecht want waar wij tegen het B-team speelden, werd door het basis team eerst Luxemburg verslagen in de laatste poulewedstrijd (mooie en hele spannende pot, echt hoogstaand basketbal) om vervolgens in een zwaarbevochten wedstrijd (want vrijwel alles werd door de basis 5 gedaan en ook die werden wel eens moe) de buit binnengehaald.
Simon mocht vervolgens voor het hele team de medailles ophalen en er viel hem een luid applaus ten gehore. De sportiviteit (met name van de Belgen en de Amerikanen) was echt hartverwarmend.
We hebben een erg leuk weekend gehad en het was een genoegen iedereen wat beter te leren kennen. Geen onvertogen woord in de groep en een mooie basis voor de U14 voor volgend jaar (zonder Jelle, Yasin en Fabian dan die doorstromen). Ze hebben in ieder geval van erg dichtbij kunnen zien hoe het spelletje werkt en dat is ook veel waard.
Hopelijk kunnen we dit internationale feest volgend jaar herhalen, want het is toch onvergetelijk geschiedenis maken zo.
[img]/img/nieuws/BB-toernooi Blankenberge.JPG[/img]