“WIJ gaan vandaag winnen”. Deze opmerkelijke uitspraak, voor de normaliter nuchtere Mark , liet zien dat hij er klaar voor was om de confrontatie met de nummer 2 van de competitie aan te gaan. Bij aankomst in Voorburg bleek dat ook Cobra Nova met 11 spelers sterk er klaar voor was. Het was voor de J6-1 weer de eerste “zware” ontmoeting. Michiel zal vanwege een gebroken pols tot het eind van de competitie niet meer meespelen en Adib was meegegaan als extra guard om, wanneer het nodig was, Tycho te kunnen vervangen, die na zijn knieblessure, vandaag weer zijn eerste wedstrijd meespeelde.

In de eerste periode werd de toon gezet; Cobra Nova liet zien dat je vandaag, niet zozeer met technisch spel maar wel met heel veel felheid DE winnaar kon worden van deze wedstrijd. BVL deed het spel mee en liet zien gegroeid te zijn in mentaliteit, er werd aan beide kanten heel hard geknokt voor de bal. Beide teams speelden in het begin ook nerveus en het lukte BVL dan ook niet om de controle over de wedstrijd te krijgen, wat ons tot nu toe in alle andere wedstrijden prima gelukt was. Toch liet Mark vandaag zien dat het DE dag van zijn team moest worden en leverde zowel aanvallend als verdedigend fantastisch werk, maar ook de andere BVL spelers: Tycho, Marco, Floriaan en Luuk speelden voor de overwinning en daardoor werd de eerste periode al behoorlijk spannend. Enkele goede akties van met name de nummer 60 van Cobra zorgden ervoor dat Cobra na de eerste periode voorstonden met 14 – 11.
De volgende periode werd net zo spannend. Ook de andere spelers; Okke, Jelle, Alberto en Luuk speelden vol overgaven en beide teams hielden elkaar goed in evenwicht. Cobra probeerde wel via doubleteaming van BVL weg te lopen, maar steeds wisten we via steals die “voorsprongetjes” weer weg te werken. Helaas gold in de deze wedstrijd ook weer: dat in de regioklasse spelen je toch altijd weer te afhankelijk bent of de scheidsrechters en de tafel er zin hebben om een wedstrijd als deze te leiden cq te tafelen. Er werd – met name onder de baskets – weer heel veel toegelaten, zonder dat daarvoor gefloten werd en ook de tafel moest er meerdere malen op gewezen worden dat een aantal scores niet waren genoteerd en dat allemaal in een sporthal (Forum Kwadraat) waar het spelen van 3 wedstrijden tegelijkertijd wel heel erg veel herrie veroorzaakt ! Ondanks prima spel van BVL won Cobra ook deze periode met 14 -13 en een ruststand van 28 – 24. Dan moest het maar gebeuren in de 3e periode.
Normaal is de 3e periode DE periode dat BVL toeslaat, maar nu was de tegenstander degene die de basis voor zijn eindoverwinning legde. De 3 steals die Cobra aan het begin van de 3e periode had en deze wist te scoren werkte als een mentale dreun bij BVL en de controle die we in de 2e periode weer aan het heroveren waren, waren we weer kwijt. We gingen nu juist met de tegenstander meerennen en we wilden (te) snel scoren om de opgedane averij te doen vergeten.De J6-1 is – op dit moment – nog niet een team die dit kan, al lijkt het of BVL nu wel beter met de snelheid kan omgaan. Het was vrij logisch, gezien het spelbeeld, dat Cobra het verschil in stand wist te houden en zelfs te vergroten naar 44 – 29.
Na een peptalk ging de J6-1 in de 4e periode er weer tegen aan en we kregen de controle weer terug over de wedstrijd. Langzaam aan kroop BVL weer dichterbij, maar het geluk ontbrak op de belangrijke momenten en ondanks een 8 – 12 winst in de 4e periode verloren we wel de wedstrijd met 52 – 41 en moeten we Cobra Nova naast ons dulden op de eerste plaats.
Jammer J6-1, vandaag was Cobra op de belangrijke momenten even iets feller dan wij, zelfs iets feller dan de officiële basketbalregels dit toelaten, maar zolang de scheidsrechters daar niet voor fluiten, kan je op die manier dus ook een wedstrijd winnen. Aan jullie om daar een les uit te leren of dit te accepteren als een gegeven. Aan de andere kant: vergeet niet dat we een halfjaar geleden met meer dan 30 punten verschil door hun naar huis werden gestuurd, dus een verlies van 11 punten toont nu aan dat je flink gegroeid bent als eerstejaars J6-team en dat is een prima zaak. Bovendien: als we nu “gewoon” de uitspraak van Mark voor de volgende wedstrijden als lijfspreuk gaan koesteren, dan moet het toch zeker goedkomen ?

[i]Scores:[/i] Mark (14), Robin & Tycho (9), Alberto (5) en Marco (4)