Zondag werd er aangetreden tegen Jumpers in Den Haag, de nummer één-na-laatst van de competitie. In Leiderdorp verscheen Jumpers zelfs maar met 5 spelers, nu met 8. We waren gewaarschuwd, zonder Robin (die vierde zijn verjaardag: nog van harte Robin!) maar wel met de rest van het team begonnen we aarzelend aan de 1e periode; Marco, Isaiah, Mady, Mike en Luuk verdedigden weliswaar prima, maar hierdoor waren we wat minder geconcentreerd in de aanval, we leden wat vaker balverlies in de opbouw. Daarnaast was het ook niet de dag van “Almighty Mike”, hij wilde vandaag mooie dingen doen, maar dat leidde hem af van zijn eigenlijke taak: gewoon scoren. Door de taktiek over te nemen van de U16-2: de welbekende ijshockey-wissel met 1 “blijvertje” zorgde voor de spreekwoordelijke vlam in de pan; Jeroen, Tycho, Alberto, Mike en Mark schroefden het tempo op en in de rebound nam Mark het stokje over van Mike, Mark, de rookie van dit team, was heer en meester onder de basket en was zo gretig in zowel aanval als verdedigen dat wij de 1e periode, dankzij hem, sinds tijden weer wonnen: 6 – 13. In de 2e periode kwam de U14-2 pas goed op gang en raakten de vaste teamsamenstelllingen op elkaar ingespeeld en werd Jumpers een lesje in samenspel gegeven, geen solo akties maar team akties, met rust stond het 12 – 33 en de buit was binnen, dat laat de U14-2 dan ook wel merken, want in de volgende periode bleef het tempo hoog en waren er veel steals te noteren, maar ook Mike wilde wel eens zien of het werk van point guard ook wat voor hem was en dribbelde meerdere malen in volle snelheid van aanval naar verdediging; de gemeente Den Haag zal zich wel afvragen hoe het mogelijk is dat er door de rioolrenovatie, welke in de buurt van ’t Zandje in volle gang is, scheuren in de muren zijn ontstaan…. (wij weten dan wel beter, nietwaar U14-2 ?). De nummer 5 waagde het zelfs hem te verdedigen en moest dit bijna bekopen met zijn leven, toen Mike met een bijna “anklebreaker” zelf door zijn enkel zwikte en bijna op die nummer 5 viel, dan hadden we zeker de nummer 5 uit de vloer moeten “pulken”…. Terug naar de wedstrijd; na de 3e periode stond het 19-57 en was de U14-2 wel klaar met de wedstrijd, de verdediging werd losser in de 4e periode, waar de tegenstander enigzins van profiteerde, zij scoorden wat meer, maar ook de U14-2 bleef scoren en hield de tegenstander op die manier op gepaste afstand, de wedstrijd eindigde in 34 – 79. De U14-2 speelt weer als vanouds, het spelplezier is weer terug, de felheid is weer terug en spelers ontwikkelen zich weer in hun spel (vooral Mark !). Dit zou eigenlijk niet meer fout mogen gaan, maar laten we waken; de kampioenswedstrijd tegen MSV van vorig seizoen staat nog in mijn geheugen ….

[i]Scores:[/i] Mike 30, Mark 14, Marco, Alberto, Luuk en Maddy 6, Tycho 5 en Isaiah 4.