FFF? Even opzoeken op het WWW, en heel logisch blijkt FFF voor [b]F[/b]lax [b]F[/b]ield [b]F[/b]ighters te staan. Daar zijn veel vragen mee beantwoord, de paaseieren kunnen genuttigd worden.
Als we de wedstrijd van zaterdag de revue laten passeren, blijven er toch nog wel een paar vragen onbeantwoord. Hoe komt het dat we zó veel lay-ups missen en zó veel onnodig balverlies lijden. Op die manier spelen we alleen maar tegen onszelf.
Broeno had nog steeds last van zijn enkel dus speelde hij niet mee. De twee kruimels van JU14-1, Vincent en Boris, waren wel present en kregen van coach Edmar Diebels dit keer meer speeltijd dan ze gewend waren. Ze deden het ook niet onverdienstelijk. Ondanks dat FFF (Hendrik Ido Ambacht) met een paar 18-jarigen aantraden (dispensatie?) waren de 12-jarigen de tegenstander op snelheid en balvaardigheid gewoon de baas.
Vanaf de sprongbal namen we het initiatief. Uit een paar goedlopende aanvallen zorgden David en Joren voor een 4 – 0 voorsprong. In de volgende minuten pakte iedereen zijn puntjes en stonden we sterk te verdedigen. Maar, halverwege het eerste kwart zakten we toch iets weg. In de aanval misten we ineens de scherpte en in de verdediging voerde niet iedereen meer zijn taken uit. Tomas moest een paar keer goed inspringen om erger te voorkomen. Door dom balverlies lieten we het langzaam op gang gekomen FFF simpel scoren en gaven we het kwart toch nog uit handen (17 – 18).
Het tweede kwart begonnen we sterk. Mark en Robin scoorden en de verdediging was hersteld. Jammer dat we veel kansen om verder uit te lopen lieten liggen. We hadden vaak drie kansen (lay-ups) nodig om er één te verzilveren. Op dit niveau kan dat niet. Dan breng je jezelf in moeilijkheden. We werden mede daardoor onzeker en dat leidde regelmatig ook nog eens tot balverlies. FFF haakte weer aan. In korte tijd schoten ze (misschien met wat geluk) twee driepunters raak, en weer stond de stand gelijk. Maar, ook Robin bleek een gave driepunter te kunnen schieten. “In the buzzer”, en dus stonden we met rust toch nog vóór (35 – 32). Opvallend detail, in het tweede kwart waren het alleen Mark en Robin die scoorden.
Het derde kwart was verrassend. Vaak slapen we dan een beetje in, nu gebeurde juist het omgekeerde. De twee “kruimels” kregen de opdracht tempo te gaan maken. En dat pakte samen met Tomas, Robin en Do goed uit. We renden FFF ff de zaal uit… . Drie keer op rij wist Boris met een mooie assist Tomas te bereiken die vervolgens ook fraai voor de punten zorgde. Robin pakte een aantal rebounds in zowel de verdediging als de aanval en Do zette de nodige screens zodat Vincent en Boris ook de ruimte kregen om hun werk te kunnen doen. FFF vluchtte in een time-out. Daarmee haalden ze ons wat uit het ritme. Bovendien begonnen ze wat fysieker te spelen (overigens, zonder onsportief te worden). Maar, weer een drietje van Robin, en een paar snelle breaks afgerond door Mark en Michiel zorgde ervoor dat we het kwart knap met 21 – 14 wonnen. Het enige smetje op het derde kwart was dat David tegen zijn vijfde fout aan liep. Het werd inmiddels wel duidelijk dat we deze wedstrijd “gewoon” moesten winnen. De tegenstander was wel groter en gemiddeld veel ouder, maar “wij” konden beter basketballen.
Toch begonnen we het derde kwart wat paniekerig te spelen. De tegenstanders schakelden nog een tandje extra bij en we wisten even de rust niet te vinden om een aanval goed op te zetten. Er werden veel p’s gemaakt. We stonden al snel op 5 teamfouten. Gelukkig was FFF niet trefzeker vanaf de vrijeworplijn anders was de overwinning écht in gevaar gekomen. Een paar minuten lang werd er door BVL niet meer gescoord. Daardoor bleef FFF kans maken om weer aan te haken. Ze kwamen terug van 13 naar 8 punten verschil. In de negende minuut eindelijk weer een BVL-score door Boris, met een fraaie lay-up, mooi vrijgespeeld door Tomas. Het verschil weer naar 10. In de laatste anderhalve minuut weet FFF nog twee keer te scoren, maar de overwinning komt niet meer in gevaar.
Eindstand 65 – 59.
We kunnen tevreden van de paasdagen gaan genieten. Tomas gaat gezellig met zus Anouk gourmetten (“met 3 bakjes, dan gaat het sneller”), anderen op familiebezoek of achter de studieboeken.
Maar wel even stilstaan bij het ontbreken van de benodigde scherpte. Niet scherp trainen betekent ook niet scherp spelen. Dus…. de laatste weken van het seizoen doen we er nog een schepje bovenop. Denk ook aan je mogelijkheden voor volgend seizoen. De teams worden de komende weken samengesteld!

[i]Scores:[/i] David Abouljoud 2, Tomas Breel 13, Boris Crama 2, Joren Kremers 2, Robin Lovink 23, Mark Supper 14, Do Verhagen 5, Michiel van Zwieten 4.