En bijna ging de JB1 weer stunten. Dit keer werden de meiden van Grasshoppers weer de winnaars, maar oh, oh, oh, wat scheelde het !
Nu Mike met de JB1 meespeelt zit de schrik bij de tegenstander er goed in, we worden verzocht om zijn spelerskaart te laten zien; er wordt opeens heel fanatiek op 5 seconden gelet en of we “niet zone aan het spelen zijn”. Heb je eindelijk eens een lange jongen, krijg je met dit soort dingen te maken!

We begonnen weer goed, met Isaiah, Eveline, Alberto, Luuk en Mike hadden we een nieuw wapen tegen het kleine veldje en de fanatiek verdedigende Grasshoppers meiden; eerst rustig naar de zijkant lopen om dan snel van richting te veranderen naar de bal, deze dan ook te krijgen en op dribbelsnelheid richting middenlijn te brengen, waar Mike en Luuk aan de bucketlijnen stonden om de bal voor een lay-up in ontvangst te nemen en dan ook te scoren. Hierdoor bleven we goed bij en eindigde de eerste helft in 11-10.

In de tweede periode met Marco, Isaiah, Pim, Tycho en Maddy bleven we goed spelen en zorgden ervoor dat we eerst goed vrij liepen om de bal te ontvangen, goed gingen kijken voor de pass en DAN pas gingen dribbelen, door het vele passen hoefden we ook veel minder te lopen en stonden er vaak medespelers vrij die eenvoudig konden scoren (nietwaar Maddy ?), weliswaar bleven de meiden in hun “thuishal” ook scoren en eindigde de stand na 2 periodes op 24-22, maar dit keer hadden we dit gedaan zonder “lange jongens”.

Helaas kregen we in de 3e periode met een 6e tegenstander te maken en wel de scheidsrechter, in het spel was te zien dat beide partijen veel fouten maakten maar dat Grasshoppers er uiteindelijk 10 krijgt gefloten en wij 28 is toch iets waar wij en onze supporters achter de oren gingen krabben, zeker als je de “kracht” van onze JB1 bekijkt. Wel moet ook gezegd worden dat we in die periode met Marco, Eveline, Luuk, Alberto en Mike veel beginnersfouten maakten; 6 keer lopen kost je 6 aanvallen en ja, dan is het moeilijk een achterstand om te zetten in een voorsprong. Dankzij Mike, die – per week – steeds beter zijn lengte gaat uitbuiten en daarbij ook nog eens heel netjes op de 5 secondenregel let eindigde deze periode in 33-30.

In de 4e periode met Marco, Isaiah, Pim, Tycho en Maddy liepen we niet in, de voorsprong werd groter en moesten we helaas alweer snel wissels toepassen wilden we nog winnen; Mike en Eveline voor Pim en Maddy, zou het nu weer lukken? Het stond in de 4e minuut 37-30 en ja daarna leek het weer te lukken, onze spelers kregen weer vleugels en kwamen we heel dichtbij Grasshoppers: 39-38! En toen? Toen begon de scheidsrechter zijn stempel op de wedstrijd op een andere manier te drukken: wij speelden “zone” volgens zijn mening! Met name Mike MOEST meer bij zijn tegenstander zijn, maar het was toch het positiespel van Grasshoppers, die ervoor zorgde dat wij ons in de verdediging in de bucket terugtrokken? En of dat niet genoeg was: aan de andere kant kreeg Mike nu 2 verdedigers die werkelijk ALLES mochten doen om hem van scoren tegen te houden en daar floot-ie dan niet voor! Het werd al gauw duidelijk: winnen konden we hier niet, met nog 6 seconden op de klok probeerde Tycho nog een driepunter, maar helaas het bleef bij 43-40.
Maar komop JB1 niet getreurd, we hebben weer heel goed gebasketbald, nu nog even ervoor zorgen dat we geen beginnersfouten meer maken en misschien nog iets feller gaan verdedigen en dan denk ik dat we elke wedstrijd kunnen winnen!

Topscorers: Mike 18, Marco en Isaiah 6, Maddy en Luuk 4, en Eveline 2.