Zaterdag moesten de jongens aspiranten 2 een “late avond”-wedstrijd spelen tegen MSV JA1. Een aantal trouwe basisspelers konden helaas om uiteenlopende redenen niet meedoen. Geen nood, de drie bankspelers uit mini’s 1 hadden nog wel een plekje in de agenda. Coach Gerard van Zwieten was ook verhinderd. Paul Crama was de aangewezen interim coach.
Een enigszins “vreemde” groep vertrok dus naar Noordwijk. In de kleedkamer wat dolle grappen. Moeten we ons aan elkaar voorstellen, of kennen we elkaar al? Bastiaan is echt een halve meter langer dan Boris…, maar Yao Ming (Chinees in de NBA) is weer een halve meter langer dan Bastiaan. Dus waar hebben we het over? Paniek, we horen dat we tegen de aspiranten 1 van MSV moeten. Coach Paul probeert de spanning te sussen met de mededeling dat ze niet voor niets in dezelfde klasse spelen. Het zal dus allemaal wel meevallen.
Warming-up. Iedereen probeert zich te concentreren. Strakke blik vooruit. Neus omhoog. Wij gaan winnen! De wedstrijd wordt een paar minuten uitgesteld. De scheidsen zijn er nog niet. Tijd om even naar onze tegenstanders te kijken. “Zij” zijn met 10 man, “wij” met 7. “Ons” publiek kijkt zeer zelfverzekerd (eindelijk een warme tribuneplaats), “hun” publiek is gespannen. Dan de sprongbal….Pieter, Bart, Titot, Bastiaan en Raoul beginnen. We spelen een beetje rommelig. Na 4 minuten staan we met 7-2 achter. We missen guards die de bal snel op kunnen brengen en vooral een goede pass kunnen geven. Time-out. Coach Paul zet twee mini’s in, Vincent en Boris. Zij moeten de bal gaan opbrengen. Een goede pass inside naar Bastiaan of Pieter. Bij de eerste aanval besluiten de twee mini’s het zelf op te lossen. Een flitsende aanval eindigt bij een raak schotje van Boris. De volgende aanval, Bastiaan wordt hoog aangespeeld, (center)move en score….! Volgende aanval, fastbreak, Vincent, Boris, Bastiaan en weer een score. Zo gaat het door. Raoul en Bart beginnen ook te scoren. Het meegekomen publiek wordt helemaal wild. Het kwart winnen we met 9-15.
Thomas (Weber) geblesseerd maar toch meegekomen om te kijken, zit met een grote grijns op de bank. “Dit is mijn team”. MSV besluit het tweede kwart anders te gaan spelen. Meer op de man verdedigen. Nou daar weten we ook wel raad mee. Gewoon insnijden, naar het bord, laat ze de fouten maar maken. Helaas schoten we de vrije worpen vaak te nonchalant, anders was de wedstrijd al met de rust beslist. Er werden nog wat tactische tips gegeven door de coach. Het derde kwart niet te veel rennen….we zijn maar met z’n zevenen en de wedstrijd is pas op de helft. Bastiaan (basketbalt pas 5 maanden) voorspelt dat hij alle rebounds gaat pakken, en Pieter belooft nu ook te gaan scoren (hij heeft pech, z’n schoten vallen niet). Titot moet, als Boris en Vincent niet spelen, samen met Raoul de bal opbrengen. Dat zijn ze niet gewend, maar ze gaan ervoor… Bart moet Bastiaan gaan helpen onder het bord. Uitboksen, zorg dat “de vijand” geen rebounds kan pakken, maak je breed. Vol goede moed beginnen we aan het derde kwart. MSV blijft zoeken naar de juiste manier van aanvallen. Bastiaan en Bart pakken echt (bijna) alle rebounds. Aanvallend begint Pieter te scoren. We lopen langzaam verder uit.
Dan het vierde kwart. We staan ruim voor, 24-40. De remmen mogen los. Boris en Vincent mogen nu voluit gaan. We gaan het tempo opvoeren. Zo’n storm hebben ze in Noordwijk nog niet meegemaakt. Gallery-play, alleen de dunks ontbreken nog.
Eindstand 30-61. High fives. We krijgen applaus, ook van het MSV-publiek. Feest in de kleedkamer. Warme douche. Veel lol. Een leuke zaterdagavond.

De scores: Vincent Antes 2, Boris Crama 6, Bastiaan Doeven 20, Pieter Klompmaker 8, Raoul Koopmans 6, Bart Noordhoek 14, Titot Schijf 5.