Zaterdag 4 december. Het is vochtig en koud als we om kwart voor twaalf bij de Bloemerthal verzamelen voor een uitwedstrijd tegen de Zoebas in Zoetermeer. Vol verwachting klopt ons hart (het is tenslotte bijna sinterklaas). Mini’s 3, wie zijn dat?
Mitch, Jack, Tukay, Emre, Laurens, Marten, Michael, Tom, en de drie bankspelers van benjamini’s 1 Boris, Mike en Dylan.
Op de benjamini’s, Mitch en Emre na zijn het veel beginners dus ze hadden dit seizoen wat tijd nodig om aan elkaar te wennen.
Deze wedstrijd tegen de Zoebas waren aanwezig: Mitch, Jack, Emre, Tom, Boris, Mike en Dylan. Tukay was geblesseerd. Marten, Michael en Laurens waren er niet. We waren dus maar met 7 spelers. We hadden Jacques Schijf als hoofdcoach. De hulpcoach kwam in de vorm van Kay van der Vlist.
De eerdere wedstrijden waren niet gemakkelijk en we verloren er veel.
De eerste periode konden we tot ons grote plezier goed meekomen. De duimen van onze beide coaches gingen regelmatig omhoog voor de pasende en scorende spelers van ons team, maar we stonden nog niet op winst, 14-18 voor Zoebas. De tweede periode kwamen we zelfs voor te staan. We eindigden de tweede periode dan ook met winst, 36-28. Een grijns op het gezicht van Jacques en Kay. We waren deze keer redelijk zeker van een heuse overwinning. De derde periode, je begrijpt het wel, moesten we met 4 man spelen, want er waren er maar 7 meegekomen. Zoebas wist er niet echt voordeel uit te behalen en deze periode eindigde met 36-34 voor BVL. Een overwinning voor ons zat er nog steeds in. In de vierde periode wisten we de voorsprong vast te houden tot de laatste drie minuten. Toen vond Zoebas het welletjes en kwam op gelijkspel, het stond 48-48. Het kwam er nu op aan. Hoe hard we ons best ook deden, de laatste twee minuten lukte het ons niet om van gelijkspel op winst te komen. De adrenaline stroomde door het bloed van onze spelers. De spanning was groot. Te groot. Zoebas scoorde nog 1 keer. Voor hen was dat voldoende voor een overwinning. Het werd dan ook een eindstand van 50-48 voor Zoebas. De teleurstelling en frustratie bij onze spelers was enorm. Er werden zelfs tranen vergoten. Maar de jongens mogen ondanks dit verlies ontzettend trots op zichzelf zijn, want zo’n spannende en leuke wedstrijd hadden we met mini’s 3 nog niet gezien. Jongens, ga zo door!!!!!!!