Wat doe je als coach van de U18 op je vrije zaterdagavond: Kijken naar òf de liveshows van Holland got Talent òf ingaan op het verzoek van de “Leiderdorpse Vrijwilliger van het Jaar 2013†om de U14 te coachen ? Tuurlijk kies je voor het laatste en dus vertrek je om zaterdagavond 6 uur met 8 spelertjes, 7 fitte en 1 geblesseerde richting ’t Zandje in Den Haag. Normaal zou je hiervoor 2 tot 3 auto’s gebruiken, maar deze spelers worden begeleid door bloedfanatieke supporters en dus ging er een colonne aan auto’s richting Den Haag, geleid door een teammanager, die helaas niet helemaal in de gaten had dat alle volgauto’s hem achterna reden en daardoor – volgens de ouders – in de stijl van Fast and Furious 6 bij ’t Zandje arriveerden.
Gelukkig kon ik als gastcoach het team in de eerste helft uitgebreid analyseren, de sterkte van de tegenstander liet dit toe, so here we go: [b]Jelle[/b], de lange man van het team, kende ik al wel evenals [b]Jesse[/b]. Deze 2ejaars U14 spelers had ik vorig jaar getraind en was dus benieuwd hoe zij zich hadden ontwikkeld. Zij zijn nu duidelijk de vaste krachten binnen het team, terwijl Jelle zijn lengte probeert uit te buiten, probeert Jesse dit met snelle drives te doen. Jelle moet het voornamelijk van zijn lengte hebben, maar laat met een goede basistechniek zien, dat hij van buiten de bucket toch ook een prima drive kan maken. Als hij zich wat meer inside laat zien dan zal Jelle onbetwist de stabiele factor zijn in dit team. Jesse is snel en wil het liefst op de break lopen en scoren, altijd zinvol, maar soms moet er ook verdedigd worden! Bij [b]Roeland[/b] was het eerste opvallende feit dat hij met een serieus gezicht vertelde dat deze 2 turven hoge speler LANGE MAN speelde binnen het team; Huh ?!! Maar in het veld begreep de coach wel waarom; hij is voor niemand bang en pakt zijn tegenstander flink aan of ze nu klein zijn of groot en JA, hij dribbelde als een echte 5 telkens de bucket binnen! [b]Derek[/b] is de rookie binnen het team. Deze speler afkomstig vanuit de voetbal laat zien heel snel vorderingen te maken in het basketballen, de techniek kan zeker verbeterd worden, maar zijn energie en manier van verdedigen, daar wordt een coach heel blij van! Dat geldt ook [b]Luke[/b], een speler die je gerust een hele helft erin kan laten staan, maar blijft verdedigen, aanvallen, rebounden, steals pakken EN scoren! [b]Simon[/b] lijkt wel op één van die NBA-spelers uit de jaren ’80, met zijn haarband en zijn afro-achtige kapsel. Ook hij zit boordevol energie en laat met goede dribbelacties zien op de goede weg naar diezelfde NBA te zijn. Blijft voor vandaag over: [b]Julian[/b]. In alles lijkt hij op zijn broer en dus ben ik wel enigzins bevooroordeeld, ik geniet bij hem van de rust en kalmte in zijn spel, van wie zou hij dat toch hebben? Dat moet wel de vader zijn …. Tsja en dan zal de techniek wel van de moeder zijn, wat Julian aan dribbels, aanvalspel en verdediging laat zien grenst aan een gemak waar je – zelfs als coach – stikkes jaloers op bent. Helaas valt er vandaag over [b]Mike[/b] zijn spel weinig te zeggen, hij is nog herstellende van een enkelblessure, maar het siert hem dat hij toch gewoon meegaat naar uitwedstrijden, want hij wil niks missen en baalt flink dat hij nog niet mee kon spelen.
En dan de wedstrijd. In de eerste helft hadden we nog wat moeite met de tegenstander omdat we door het fysieke verschil nog te vaak onder de bucket werden afgetroefd, maar toch wist de U14 steeds op het juiste en goede moment te scoren, waardoor we via 14-13 en 22-27 de rust ingingen. In de 2e helft gingen we wat tactischer spelen; “vanuit een felle verdediging Jumpers van het scoren houden en dan zelf snel met fastbreaks proberen te scoren”. Zo gezegd zo gedaan, de jongens waren nog wat onwennig met het full court verdedigen in het begin van de 3e periode, maar het team legde zoveel energie erin dat langzaamaan het tactische spelletje zijn vruchten ging afwerpen; het jonge team hield Jumpers af van scoren door fantastisch verdedigingswerk. Er ontstonden prima fastbreaks, alleen wisten we die nog niet goed af te maken, maar onze lange jongens: Jelle, Luke en Derek gingen “inside†steeds beter draaien en ze pakten veel rebounds en wisten ook nog te scoren. Voor de coach – maar ook de supporters – was het een genot om deze U14 aan het werk te zien, er werd fel gestreden voor elke bal, onvermoeibaar waren de spelers, niemand vond het leuk om te wisselen, maar als iedereen zo goed speelt dan moet iedereen ook gelijke speeltijd krijgen, want dat verdienden ze: zeker vandaag.
Via 29-35 en 38-47 werd de wedstrijd gewonnen, het leek wel of het een spannende wedstrijd was, maar schijn bedriegt, het is dat we wat slordig waren in de afronding en dat sommige ballen er niet inwilden, anders was het verschil meer dan 20 punten geweest, maar vandaag werd er ook wat nieuws gespeeld en het is zeker de moeite waard om hieraan verder te werken want voor mij was het na deze avond wel duidelijk: ik had gekeken naar [b]BVL U14 GOT TALENT![/b]
Volgend jaar heel veel succes !!