Dikke stress, dat kenmerkte het begin van de wedstrijd afgelopen zaterdag tegen de Woodpeckers. Dat komt ervan als de helft van het team, in dit geval de volledige mannelijke helft, de weg kwijtraakt en de sporthal niet kan vinden. Nu hebben wij wel supersterke meiden in het team zitten, maar drie is natuurlijk te weinig om een wedstrijd te gaan spelen. Gelukkig was de tegenstander mild en duurde de wedstrijd die aan de gang was wat langer dan gepland waardoor, net op tijd, de jongens snel konden omkleden en aan de wedstrijd konden beginnen. De interimcoach gaf drie opdrachten; plezier hebben, vrij lopen/snel overspelen en goed je mannetje/vrouwtje in de gaten houden. Het zou een spannende en vreemde wedstrijd worden. Het eerste kwart ging nog gelijk op 8 – 8. In de tweede periode gingen de Woodpeckers ervan door, 22 – 10. De Wolves moeten wat sterker worden met de verdedigende rebounds en de lay-ups. Er waren er voldoende maar ze werden te weinig afgevangen respectievelijk te weinig gescoord. Wel werd er door iedereen bewonderenswaardig gestreden en mooie passes en prachtige dribbels wisselden zich af bij onze U10-ers. Er gingen er alleen te weinig in en tja, als de tegenstander dat op gestage wijze wel doet dan gaat er iets mis. Maar nog niet in de derde periode, want ondanks dat er door de Wolves reglementair met 4 spelers gespeeld moest worden, ging het fantastisch en werd de afstand tot de Woodpeckers teruggebracht tot 4 punten. In de laatste periode was de koek toch wel een beetje op. Aan de inzet lag het niet maar aan de verdedigende taken werd toch wat minder aandacht gegeven. Eindstand: 36 – 26. De eindconclusie: de Woodpeckers waren niet beter maar stabieler.
De U10-2 sportredactie